De weg naar huis

Hoewel ik graag onderweg ben vind ik het ook heerlijk om thuis te komen. Na een lange rit of een paar dagen onderweg te zijn geweest voel ik bij het zien van de oprit een prettig soort ontspanning in mijn lijf. Maar ik heb ook momenten in mijn leven gekend dat ik ergens kon wonen zonder mijzelf thuis te voelen. Ik had dan een onbestemd gevoel en tegelijk het knagende verlangen naar een plek, om te kunnen landen of om ergens bij te horen. Blijkbaar kun je thuis zijn en tegelijkertijd iets van heimwee voelen. Door bijvoorbeeld te reizen probeerde ik gehoor te geven aan dat gevoel. Al van jongs af aan zat ik regelmatig met de atlas op schoot om te kijken waar ik heen zou willen. Maar als ik dan was vertrokken en nieuwe plaatsen en nieuwe mensen leerde kennen bleef er iets in mij knagen, het gevoel dat ik nog iets miste.  En hoe meer ik dat gevoel van thuis komen elders zocht, hoe meer ik mijzelf leek te verliezen. 

Bij het schrijven van het lied ‘De Weg Naar Huis’ hebben Wim Rebergen en ik ons laten inspireren door Psalm 62: 2-3 – Ja, mijn hart keert zich naar God, mijn redding komt uit zijn hand. Hij is werkelijk mijn rots en mijn bevrijder, Hij is als een burcht voor mij, niets krijgt mij uit mijn evenwicht. (Uit ‘Het Boek’) Het lied is een aanmoediging om houvast te vinden bij God, onze werkelijke bron. En hoewel ik nog steeds de neiging heb bij mezelf weg te bewegen, en houvast buiten mijzelf te zoeken, leer ik toch ook steeds vaker naar binnen te gaan. Immers, wanneer het werkelijk zo is dat zijn geest in mij woont heb ik geen andere keuze dan de weg naar mijn innerlijke wereld af te leggen. Ik kan hem dus onmogelijk ontmoeten zonder mijzelf te ontmoeten. Iets dat ik nog steeds niet altijd makkelijk vindt. Ten diepste ben ik dan bang om te ontdekken dat ik niemand anders aantref dan alleen mijzelf. Ik zou dan het liefst weer willen vluchten door bijvoorbeeld afleiding te zoeken. Gelukkig kan ik nu zeggen: ik ben niet alleen. Ik ervaar verbondenheid wanneer ik de stilte opzoek, ook wanneer ik word geconfronteerd met lastige gevoelens en gedachten die dan zich dan aan mij opdringen. Wat een bevrijding om niet langer te hoeven vluchten, niet meer ergens naar toe te moeten, iets te moeten bereiken of me eerst goed te moeten voelen. Hier en Nu vind ik alle rust en veiligheid.